|
|
نام شي
|
باتري
|
نام شي
|
باتري
|
شماره مدل
|
86F527H
|
شماره مدل
|
No 25977
|
تاريخ ساخت
|
دهه 1960ميلادي
|
تاريخ ساخت
|
دهه 1950ميلادي
|
محل ساخت
|
آمريكا
|
محل ساخت
|
فرانسه
|
اقليم فرهنگي
|
-
|
اقليم فرهنگي
|
-
|
ابعاد
|
17*17*4cm
|
ابعاد
|
17*6*6cm
|
شناسه اثر
|
|
شناسه اثر
|
|
دستهبندي
|
ذخيره ساز
انرژي
|
دستهبندي
|
ذخيره ساز
انرژي
|
اهداكننده
|
|
اهداكننده
|
|
|
|
|
|
|
تاريخچه ساخت باتري
تاريخچه باتري از حدود 2300 سال پيش آغاز ميگردد
كه پيل الكتريكي در ايران باستان در فاصله سالهاي 250 پيش از ميلاد تا 224 پس از
ميلاد در تيسفون ساخته شد. اين باتري كشف شده به باتري بغداد نيز مشهور
است. در سال 1936 كارگراني كه در حال خاكبرداري براي احداث راه آهن
در نزديكي شهر باستاني تيسفون جنوب شرقي بغداد و پايتخت ايران در دوران اشكانيان بودند،
به طور تصادفي يك مقبره اشكاني را مييابند. اشياي مختلفي از اين مقبره
كشف ميشود، از جمله كوزهاي عجيب كه با مخلوطي شبيه قير يا آسفالت پرشده بود.
بخشي از اين اشيا از جمله كوزه مذكور به موزه بغداد تحويل داده شد. باتري كشف شده
به شكل يك كوزه سفالي تخممرغي شكل به بلندي 14، قطر 8 و دهانه 3/3 سانتيمتر است
كه يك ميله آهني به طول 5/7 سانتيمتر در ميان آن قرار دارد و نقش قطب منفي باتري (كاتد) را عهدهدار است.][1][
پيرامون اين ميله آهني يك استوانه مسي به طول
8/9 و قطر 6/2 سانتيمتر قرار گرفته كه به كمك قير در جاي خود محكم
شده و يك ديسك مسي هم در ته لولهي مسي قرار دارد.
در دهانه از قير براي آببندي باتري استفاده
شده است. ميلههاي سيمي شكل برنزي يا آهني كه در نزديكي محل مورد بررسي يافت شدهاند،
شايد نقش اتصالات باتري را داشتهاند. درباره الكتروليت به نظر ميرسد
از محلول مس، سركه و آبليمو استفاده
ميشدهاست. با در نظر گرفتن اين واقعيت كه استيكاسيد و سيتريكاسيد به خوبي براي
آنها شناخته شده بوده، ميتوان پنداشت كه شايد از اين مواد نيز استفاده مينمودهاند.
از نظر تئوري ولتاژ باتري بغداد حدود
79/0 ولت است. ولي آزمايشهاي انجام شده به كمك شبيهسازي و بكارگيري الكتروليتهاي
گوناگون، نشان دادند كه چنين باترياي تنها توانايي توليد 5/0 ولت را دارد. جريان
الكتريكي به دست آمده از اين باتري هم در حدود چند ميلي آمپر است.
از زمان كشف
اين وسيله، نظريههاي متعددي دربارهي كاربرد آن بيان شده است. به احتمال زياد، ساكنين بينالنهرين از اين پيلهاي
الكتريكي براي آبكاري اشياء زينتي يا در دريانوردي براي آبكاري ابزار آهني جهت
جلوگيري از زنگ زدگي سود ميجستند.
شكل 1:نمايي از باتري مورد
استفاده ايرانيان باستان
نقطه عطف
بعدي در تاريخچه باتري در سال 1786 اتفاق افتاد
كه لوئيچي گالواني دانشمند ايتاليايي
منبع ذخيرهسازي الكتريسيته را به جهانيان معرفي نمود. گالواني متوجه شد كه وقتي
پاي قورباغهاي را با دو فلز مختلف لمس كند، ماهيچهي پا تحريك شده و جمع ميشود. قبلاً كشف شده بود كه الكتريسيته
ميتواند ماهيچه را تحريك كند و باعث جمع شدن آنها شود.
در سال 1789 « آلساندرو
ولتا » دانشمند ايتاليايي
نقطه عطف بسيار مهم بعدي را در تاريخچه
باتري رقم زد. او در اين سال بر اساس تحقيقات گالواني، باتري قابل حمل را به دنيا
معرفي نمود. وقتي ولتا از كشف گالواني با خبر شد، آزمايشهاي زيادي با الكتروسكوپهاي
حساس انجام داد تا صحت گفتههاي وي را بررسي كند و پس از مدتي دريافت كه منشأ
الكتريسيته در پاي قورباغه نيست، بلكه از تماس دست با دو فلز حاصل ميشود.
ولتا آزمايشهاي فراواني با مواد مختلف انجام
داد و متوجه شد كه دو فلز در شرايطي خاص ميتوانند اختلاف پتانسيل به وجود آورند.
يكي از آزمايشهاي او به اين صورت بود كه دو تكهي فلز از جنس روي و نقره را در
طرفين زبان قرار ميداد و سپس آنها را با يك سيم به هم متصل مينمود. اين عمل
الكتريسيته توليد مينمود و باعث سوزش زبان ميگرديد.
او نتيجهي كار خود را به اين صورت بيان نمود:
«برخي مواد شيميايي باعث ميشوند كه دو فلز
مختلف بتوانند اختلاف پتانسيل الكتريكي به وجود آورند.»
او از اين
كشف استفاده نموده و در سال 1800 نخستين باتري را ساخت. وي ابتدا يك كاغذ را
در آب نمك خيس كرد. سپس آن را بين دو تكه فلز روي و نقره قرار داد. پس از آن تعداد
زيادي از اين قطعات ساخت و آنها را پشت سرهم قرار داد و به اين ترتيب ولتا توانست
يك باتري قوي درست كند.][2][
شكل 2: باتري ساخته شده توسط لوئيچي گالواني][3][
در موزه نصير
انواع مختلفي از باتريهاي قديمي نگهداري ميشود. تمامي باتريها از نوع باتريهاي
خشك ميباشند. هر دو باتري تصوير فوق از نوع باتريهاي خشك كربن-روي ميباشند.
[[1]].https://corrosion-doctors.org/Batteries/Baghdad-Battery.htm
[[2]]. https://electronics.howstuffworks.com/everyday-tech/battery1.htm
[[3]].https://en.wikipedia.org/wiki/History_of_the_battery