معرفی موزه برق نصیر

موزه مهندسی برق نصیر در طبقه همکف ساختمان اصلی دانشکده مهندسی برق دانشگاه صنعتی خواجه‌نصیرالدین طوسی قرار دارد. این ساختمان که سابقه آن به سال‌های اول پهلوی دوم بازمی‌گردد و توسط معماران آلمانی ساخته شده است خود دارای ارزش تاریخی فوق‌العاده می‌باشد.

این ساختمان در دوران پهلوی ساختمان مرکزی وزارت پست و تلگراف و تلفن سابق بوده و در کنار بی‌سیم 22 بهمن (بی‌سیم پهلوی سابق) می‌باشد که اولین استودیو و آنتن رادیو ایران در همین محوطه قرار داشته است. در مخزن این وزارتخانه، اشیا با ارزشی وجود داشت که بعدها به دانشکده مخابرات تعلق گرفت و در حال حاضر بسیاری از اشیا باارزش و منحصربه‌فرد این موزه که قدمت برخی از اموال آن به زمان ناصرالدین‌شاه قاجار برمی‌گردد، متعلق به همان مخزن می‌باشد. این مجموعه ارزشمند در سال‌های 1379 تا 1384 طی سه مرحله با طراحی و ساخت ویترین‌های مناسب با حمایت وزارت پست و تلگراف و تلفن سابق، به‌عنوان موزه مورد بهره‌برداری قرار گرفت.

در واقع شکل‌گیری موزه مهندسی برق نصیر به همت تنی چند از استادان باسابقه این دانشکده، آقایان مهندس سید حسن ابوتراب، سید محسن ابوتراب، مهندس مهدی دلربایی، دکتر ابریشمیان و دکتر محامد پور در قالب پروژه‌ای به همین منظور در سال 1379 آغاز شد. پس از تلاش فراوان برای حفظ و نمایش شایسته محصولات و تجهیزات فنی متعلق به حدود 7 دهه تکامل مهندسی برق و مخابرات در جهان، بهره‌برداری از این موزه در سال 1384 آغاز گردید و از سال 1394 موضوع ارتقا و ثبت موزه مهندسی برق نصیر توسط معاونت پژوهشی وقت دانشکده کلید خورد و طی آن موزه برق نصیر به عضویت سازمان میراث‌فرهنگی و گردشگری و همچنین کمیته بین‌المللی موزه‌های دانشگاهی (UAMC) درآمد. ناگفته نماند که موزه برق نصیر به‌عنوان اولین موزه دانشگاهی در زمینه مهندسی در کشور است.